علیرغم توجیه دروغین و ریاکارانه وزارت خارجه انگلیس مبنی بر این که کارکنان سفارتخانه افغانستان در لندن توسط طالبان اخراج شده اند، بنابراین این سفارتخانه باید تعطیل شود، واقعیت همان چیزی است که از جانب زلمی رسول؛ سفیر گماشته شده از سوی دولت پیشین افغانستان در لندن بیان شد و آن این که سفارتخانه افغانستان در این شهر، تحت فشار دولت میزبان تعطیل می شود و این همان چیزی است که بر تبانی پنهانی میان قدرت های اروپایی و طالبان مهر تایید می زند.
بریتانیا اخیرا ادعا کرد که چون حکومت طالبان کارمندان سفارت افغانستان در لندن را برکنار کرده است، این سفارتخانه و امور کنسولی آن تعطیل می شود.
وزارت خارجه بریتانیا گفته است که به حمایت بشردوستانه از افغانستان ادامه می دهد؛ اما «بنا به کنوانسیون وین در روابط دیپلماتیک، افغانستان مسئول ختم وظیفه کارکنان در سفارت هایش است.»
زلمی رسول، فرستاده دولت پیشین اما در حساب ایکس خود خبر داد که با «لزوم دید مقامات کشور میزبان»، سفارت افغانستان در بریتانیا رسما از تاریخ ۲۷ سپتمبر ۲۰۲۴ (حدود دو هفته دیگر) تعطیل خواهد شد.
کارشناسان می گویند که کشورهای اروپایی در پشت پرده با حکومت طالبان وارد زد و بندهای پنهانی شده اند و تعطیلی و سپس واگذاری سفارتخانه ها و کنسولگری های افغانستان در این کشورها بخشی از این معامله است.
به باور آن ها تصمیم حکومت طالبان مبنی بر اعتبارزدایی از تصمیمات، مصوبات و خدمات نمایندگی های سیاسی و کنسولی افغانستان در ۱۴ کشور اروپایی درست پس از آن اتخاذ شد که امیرخان متقی؛ سرپرست وزارت خارجه حکومت طالبان در دوحه با دیپلومات های اروپایی یک نشست پشت درهای بسته برگزار کرد.
از جانب دیگر، کشورهای اروپایی میزبان نمایندگی های دیپلوماتیک افغانستان اگر به راستی با حکومت طالبان تبانی نکرده بودن - همان گونه که تاکنون به ادامه کار این نمایندگی ها علیرغم فقدان دولت سابق و بازگشت طالبان به قدرت در کابل مشروعیت داده اند - می توانستند در برابر اعلامیه وزارت خارجه حکومت طالبان بایستند و خدمات کنسولی سفارتخانه ها و کنسولگری های افغانستان در کشورهای یادشده را مشروع و معتبر اعلام کنند؛ اما آن ها برخلاف انتظار و بی توجه به ابراز آمادگی دیپلومات های فعال در کشورهای اروپایی برای ادامه کار و ارائه خدمات معمول به شهروندان و مهاجران افغان مقیم این کشورها به نیابت از طالبان فشار بر نمایندگی های دیپلوماتیک را افزایش داده و آنان را میان تعطیلی کامل و تعامل مستقیم با حکومت طالبان در تنگنا قرار دادند.
در این مورد خاص، علیرغم توجیه دروغین و ریاکارانه وزارت خارجه انگلیس مبنی بر این که کارکنان سفارتخانه افغانستان در لندن توسط حکومت طالبان اخراج شده اند، بنابراین این سفارتخانه باید تعطیل شود، واقعیت همان چیزی است که از جانب زلمی رسول؛ سفیر گماشته شده از سوی دولت پیشین افغانستان در لندن بیان شد و آن این که سفارتخانه افغانستان در این شهر، تحت فشار دولت میزبان تعطیل می شود و این همان چیزی است که بر تبانی پنهانی میان قدرت های اروپایی و حکومت طالبان مهر تایید می زند.
از نظر منتقدان این تبانی با چراغ سبز امریکا صورت گرفته و نشانه ای واضح از تعامل گام به گام با رژیم طالبان تا شناسایی کامل این رژیم محسوب می شود.
کارشناسان همچنین می گویند که امریکا یک فرایند چند مرحله ای را برای مشروعیت دادن به حکومت طالبان طراحی کرده است که بر بنیاد آن ابتدا کشورهای همسایه و منطقه، دامنه تعاملات مستقیم سیاسی و اقتصادی خود با حکومت طالبان را با پذیرش رسمی دیپلومات های این رژیم توسعه می دهند سپس همین الگو توسط کشورهای اروپایی به اجرا درمی آید و در نهایت، راه برای شناسایی رسمی رژیم طالبان از جانب امریکا و کل جامعه جهانی هموار می شود.
دو مرحله اول، این فرایند مهندسی شده امریکایی تاکنون با موفقیت در حال اجرا بوده است و احتمال می رود که با مشخص شدن سرنوشت نمایندگی های سیاسی و دیپلوماتیک افغانستان در کشورهای اروپایی و پذیرش نمایندگان حکومت طالبان در این مراکز، واشنگتن نیز از سیاست خارجی واقعی خود در قبال حکومت طالبان یعنی به رسمیت شناختن مستقیم این حکومت پرده بردارد و به این ترتیب، زمینه پذیرش بین المللی طالبان به عنوان دولت مشروع افغانستان مساعد شود.
ابراز اطمینان مکرر و صریح مقامات حکومت طالبان مبنی بر این که آن ها با ده ها کشور جهان تعامل مستقیم و گسترده دارند و در آینده نزدیک دامنه تعاملات به چندین کشور دیگر نیز گسترش خواهد یافت، برداشت های بالا را تایید می کند و نشان می دهد که در پشت پرده، واقعیت جدیدی در حال متولد شدن است.
در صورتی که این فرایند با موفقیت اجرایی شود حکومت طالبان عملاً به عنوان دولت مشروع افغانستان از جانب جامعه جهانی به رسمیت شناخته خواهد شد و این در حالی است که آنان تاکنون از سوی مردم افغانستان پذیرفته نشده و فاقد هرگونه مشروعیت ملی هستند؛ اما این برای جهانی که طالبان را بر مردم افغانستان تحمیل کرده و همه روزه برای استحکام قدرت آن ها به آنان پول و سلاح و زمینه های تعامل سیاسی و اقتصادی فراهم می کند هیچ اهمیتی ندارد. درست همان گونه که میلیون ها نفر از زنان و دختران و اقلیت های قومی و تباری افغانستان که همه روزه قربانی سیاست های حکومت طالبان می شوند نیز هیچ جایگاه قابل اعتنایی در اولویت های جامعه جهانی ندارند. مهدی نوری
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/33448
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
